Posts

Winnie the Pooh (en het grote voorlees-gemis!)

-
Afbeelding
Tantes theekopjes  zijn al lang niet meer zo klein. Er is er zelfs eentje al bijna volwassen. Nog een week of twee en hop, het is zover! Het tweede theekopje volgt vast ook dra en dus is het einde van een tijdperk nabij. Uiteraard is dat prettig. Een mens krijgt zo weer eens tijd voor zichzelf. Men hoeft niet voor alles een babysit te regelen. Er moeten geen spartelende wezens meer in bad te worden gezet. En er hoeft nog zelden conflictbemiddelend te worden opgetreden. Kortom: best wel rustig. Maar er is één ding dat ik enorm mis en dat is het voorlezen. En daardoor ook: de kinderboeken. Af en toe overvalt me nog de neiging om een verhaaltje te vertellen, maar geen puber die daar naar luistert natuurlijk; jammer, jammer. Dus las ik Winnie the Pooh voor mezelf, in het gezelschap van Abel de kat (die trouwens wel wil luisteren, maar die ook op de meest ongepaste momenten ineens wegloopt en er zo blijk van geeft dat hij niet echt heeft opgelet. En dat is een schande!) *** Winnie the Pooh
Een reactie posten
Meer lezen

Romeinse koorts (en eigenwijze dames) - Edith Wharton

-
Afbeelding
Het was pas tijdens de derde Coronagolf dat ik het ontdekte: onze bibliotheek heeft ook een aanbod aan e-books.  O, mensen, wat een doos van pandora! Een groot aanbod aan pakkende titels en meeslepende kronieken binnen handbereik! Hoewel ik het papieren boek zeer genegen ben, en weinig me meer verblijdt dan een boekenlegger tussen wat al achter de rug is en wat nog komen gaat, ging ik toch overstag. En één van de eerste boeken die ik leende was een collectie verhalen van Edith Wharton, Romeinse koorts. In deze bundel begeven we ons in de upper class van New York. En dat betekent natuurlijk: dames die bulken van het geld en zich ontiegelijk vervelen. Gelukkig zijn er altijd andere dames waar je op kunt neerkijken en waar je over kunt roddelen. Vooral dan als die andere dames gescheiden zijn of iets anders "raars" doen wat niet past in jouw keurig afgestofte wereldbeeld. Wharton zet die buitenbeentjes vaak centraal in haar verhalen. Het gaat dan over vrouwen van een zekere leef
4 reacties
Meer lezen

Europeanen - Orlando Figes

-
Afbeelding
  Niets zegt meer over een tijd dan de influencers, en hier ziet u er eentje uit 1840. Pauline Viardot is haar naam en ze was één van de grootste operasterren uit haar tijd. Ze reisde heel Europa door en trad zelfs op in Amerika. De jonge schrijver Ivan Tourgeniev viel als een blok voor haar toen ze door Rusland tourde: wat een stem! Wat een persoonlijkheid! De arme jongen raakte helemaal verslingerd aan deze dame en zou haar de rest van zijn leven volgen. Trouwen deden ze nooit (Pauline was namelijk al "bezet") maar ze kregen waarschijnlijk wel een kind samen. En als ze niet bij elkaar konden zijn, dan schreven ze gepassioneerde brieven, bladzijden lang. Orlando Figes neemt de liefde tussen Pauline Viardot en Ivan Tourgeniev als uitgangspunt om een beeld te schetsen van het Europa van de negentiende eeuw. De geliefden en hun entourage vormen de rode draad in een wervelende kroniek waarin je werkelijk vanalles bijleert over de periode waarin een Europese cultuur vorm kreeg. H
Een reactie posten
Meer lezen

Jane Eyre: puur leesplezier!

-
Afbeelding
Al zeg ik het zelf, ik ben een opgewekt typje. Niet dat ik alle dagen zingend door het even huppel, maar ik ben beslist positief en optimistisch bedraad. Daar heb ik verder niets voor moeten doen, dus dat is geen verdienste. Maar goed, het is natuurlijk wel prettig, zo'n vrolijke blik. Helemaal aan de andere kant van het humeurspectrum bevindt zich mr. Rochester. Hij is nors, knorrig en vertoeft voortdurend in Moppertamië. Niet bepaald het zonnetje in huis dus. Als Jane Eyre voor hem gaat werken heeft ze dat meteen in de gaten. En ze is slim genoeg om te beseffen dat ze zelf geen invloed heeft op zijn nukkige buien. Ze wekt ze niet op en ze kan ze ook niet verdrijven, dus ze laat gewoon betijen wat betijt. (Op zich al een levensles van jewelste natuurlijk) Hoewel de brommerige heer des huizes niet garant staat voor sfeer en gezelligheid, raakt hij wel een gevoelige snaar bij onze Jane. Ze vindt al dat gefrons stiekem best aantrekkelijk; die woeste haardos, die donkere blikken: het
5 reacties
Meer lezen

Night and Day, Virginia Woolf

-
Afbeelding
Hoe kan een boek beter beginnen dan met het inschenken van een kop thee? Theeleut van dienst is Kaherine Hilbery, en ze neemt er de tijd voor. Haar wacht immers één van de vele saaie theekransjes met de vrienden van haar moeder. En dat betekent: urenlang doorbomen over de fantastische gedichten van haar al lang overleden opa, gaaaaap! Maar dit theeuurtje zal uiteindelijk toch helemaal anders uitdraaien, omdat er onverwacht een jeugdige gast opduikt. Katherine ontmoet er immers Ralph Denham, een jonge jurist die symbool staat voor het moderne leven en de toekomst. Via hem merkt Katherine dat het leven ook anders kan, en dat conventies doorbreken niet het einde van de wereld is. Je hoeft niet te leven in de schaduw van een voorouder, maar je kan ook kiezen voor je eigen weg. Hoe moeilijk dat ook is. Katherine ontdekt dat ze eigenlijk twee levens leidt, als dag en nacht. De dag staat voor de conventies en etiquette en die zorgen ervoor dat Katherine heel gereserveerd is. Want ze doet of z
4 reacties
Meer lezen

Flirten als Daisy Miller - Henry James

-
Afbeelding
Op deze rustige dagen, als de zon schijnt, de lucht strakblauw is en de strijk is opgevouwen, waan ik me wel eens op vakantie. Vooral dan als ik met een heerlijk wijntje in de tuin zit met zicht op onze abdij. Er fladdert een vlindertje langs en in de verte schateren de buurkindjes in een zwembadje. Op zo'n moment speel ik wel eens alsof ik op hotel ben, heerlijk! Wat daarbij nog extra helpt natuurlijk is een boek lezen over mensen die in een kuuroord verblijven. Chique op hotel aan het meer van Genève bijvoorbeeld. waar ze verder niets anders doen dan soezen in de tuin, heerlijk eten, wandelingetjes maken en misschien loom een tennisballetje over het net slaan. En natuurlijk urenlang bezig zijn met het aantrekken van een avondtoilet voor het diner.   Bij het bewonderen van een bergtop kom je wel eens iemand tegen en   zo ontmoet  Frederick Winterbourne de ravissante Daisy Miller.  Zij is Amerikaanse en samen met haar moeder en broertje op reis in Europa. Moeder en broer zijn nogal
4 reacties
Meer lezen

The Diary of a nobody, George & Weedon Grossmith

-
Afbeelding
Tantes groot blunderboek telt na ettelijke lentes een stevig aantal pagina's. Zo was er die keer dat ik bij een trouwerij heel luid het verkeerde lied inzette en halsstarrig bleef doorgaan, ondanks de duidelijke signalen van de andere aanwezigen. Ik heb ook eens een hele ochtend rondgelopen met een streep eyeliner op mijn wang, en daarbij met heel wat mensen vergaderd (dit keer zonder dat ik signalen kreeg, trouwens). En ik heb onlangs tijdens een  videocall  luidop een verwensing naar iemand uitgesproken terwijl ik niet gemuted was. Ai, ai, ai. Blunders zijn van alle tijden en tegelijk vertellen ze ook iets over de tijd waarin ze worden begaan. Neem nu de flaters die de eenvoudige klerk Charles Pooter zo aandoenlijk in zijn dagboek beschrijft. Hij verliest bijvoorbeeld zijn strikje in de opera en is maar wat blij dat hij een baard heeft. De rest van de avond loopt hij dus angstvallig kinklemmend rond zodat niemand hem zou betrappen op deze faux pas . Als hij even later min of me
2 reacties
Meer lezen