Ook chique oude dames kunnen rondspoken, nietwaar Lady Mary?
De laatste jaren uit het leven van lady Mary zijn heel genoeglijk. Ze woont heel comfortabel in een knusse cottage, omringd door zorgzame bedienden en een lief petekind. Hoe oud ze ook is, echte kwalen heeft ze niet, ze is een beetje langzamer en ze heeft een leesbril nodig, maar dat is het dan ook. De dagen glijden aangenaam voorbij en lady Mary kan zich eigenlijk niet voorstellen dat ze ooit zal sterven. Een testament maken stelt ze dan ook steeds weer uit, en als ze dan toch iets op papier zet, verstopt ze dit documentje vlug, opdat anderen er niet vanaf zouden weten. Want ja, de eigen sterfelijkheid erkennen, dat doet Lady Mary natuurlijk niet. Maar dan steekt er, geheel onverwacht, een iets te gure windvlaag op, en lady Mary vat kou. Het einde komt snel en zacht, zo zacht dat de oude dame aanvankelijk niet eens doorheeft dat ze eigenlijk gestorven is. Maar nadat ze enkele oude aanbidders heeft ontmoet, van wie ze zeker weet dat ze al lang zijn heengegaan, beseft Mary dat het waar
