De leesclub, Virginia en een vraag


Het is zomer in de stad. De dag loopt ten einde en de jasmijn geurt naar honing. Bloemrijke terrassen met flakkerende kaarsjes zitten overvol. Hun “bewoners” nippen - de ogen dichtknijpend - van een fris glas witte wijn. Ze knabbelen op pittige olijven of verliezen zich roomzoet ijs. Er klinkt gemoedelijk gekeuvel terwijl op de achtergrond de beiaard zacht maar beslist de toon zet. Plots weerklinkt er opgewekt rumoer. Met stevige pas komen ze dichterbij: jongens, strak in het pak en meisjes met zwierige rokken en hoge hakken. Haast euforisch zijn ze op weg naar een afstudeerfeest, een veelbelovende toekomst tegemoet. Champagneflessen in de hand, ouders glimmend van trots in hun kielzog. En tante fietst er langs en mijmert over haar eigen studententijd, nu alweer veel te lang geleden. Het ontlokt haar binnenpretjes,maar terug naar die tijd wil ze nu ook weer niet. Ze denkt: “Vandaag! Leuven!, Dit moment in juni!”

Want ja, tante heeft net Mrs. Dalloway gelezen en is op weg naar de leesclub. Persoonlijk vond ze het een boeiend, stemmig en ietwat weerbarstig boek. Maar toch vooral knap, hoe Virginia Woolf ons meeneemt op een Londense wandeling en haast ongemerkt van het ene op het andere personage overspringt. De ietwat melancholische sfeer beviel tante wel, maar hoe denken de anderen daarover?



Met gemengde gevoelens zo blijkt. Niet iedereen was namelijk te vinden voor de stream of consciousness, die het boek de allure van een Dogmafilm geeft: los uit de hand, geen structuur, van de hak op de tak. Er waren er ook die eerlijk opbiechtten dat ze Clarissa Dalloway maar een saai mens vonden, een beetje een vervelend snobje, al te zeer op uiterlijk gericht. Sommigen misten diepgang, terwijl anderen dan weer vonden dat het al te filosoferig was. Het ging ook wel een beetje traag af en toe, en echt hedendaags? Nee, dat was het niet. Zuchtend hebben sommigen het boek dan ook terzijde geschoven. Terwijl anderen zich voornamen dat ze het boek nog wel eens zouden lezen om zo dieper in de tekst te kunnen doordringen. Erwin Mortier leest het elk jaar, waarom wij dan niet, was het idee. Misschien moeten we dan wel eerst nog eens naar The Hours kijken.

Geen eensgezindheid dus. Maar we waren wel unaniem gelukkig met de aardbeitjes en de schuimwijn. En met de zomerse avond op een terras: tot elf uur buiten zitten zonder vestje of regenjas: daar tekenen we voor!

En dankzij al jullie tips liep de keuze van het volgende boek ook bijzonder vlot. De gastvrouw presenteerde een shortlist en daaruit kozen we, na enig gepalaver, voor Leon de Winter en VSV. En dat zonder veto’s of jokers in te zetten!

Maar ondanks een geslaagde avond hebben we toch een vraag. Want hoe kunnen we net iets dieper tot een boek doordringen, zonder dat we al te schools aan de slag gaan met analyseschema’s? Nu babbelen we er gewoon op los, en dat is best gezellig, maar zijn er manieren om nog net iets meer uit de groep te halen? Vragenlijsten? Werkvormen? Kortom dé vraag van deze zomer is: hoe pakken andere leesclubs dat aan?

Reacties

  1. Wij doen het als volgt: degene die het boek kiest doet ook de voorbereiding van de bespreking. Zij bepaalt zelf hoe die voorbereiding eruit ziet. Dat kan een A4-tje zijn met de vragen die zij zelf naar aanleiding van het lezen heeft of, als het een bekend boek is, leesclubvragen die je bij uitgevers vaak van de site kunt halen. Maar het kan ook zijn dat degene het aan het moment overlaat, hangt heel erg af van of je het leuk vind en tijd hebt om een uitgebreide voorbereiding te doen.
    We doen in ieder geval altijd eerst een rondje 'eerste indruk van het boek' waarin iedereen in het kort vertelt wat ze van het boek vond en waarom. Vervolgens gaan we, als er geen voorbereidende vragen liggen, dieper in op een paar onderwerpen, die meestal neerkomen op: karakters, plot, schrijfstijl en vergelijkbare boeken (bv andere boeken die we al gelezen hebben of andere boeken van dezelfde schrijver). Maar soms heeft een boek een onderwerp waar we allemaal veel over te zeggen hebben, en dan duiken we de diepte in over dat onderwerp.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh ja, een aanrader is in dit geval nog wel het boek van Inge Drewes: Lezen en leesclubs. Zij geeft ook een groot aantal tips over hoe je een boek kunt analyseren.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk om eens te kunnen meeluisteren bij een andere boekenclub! Iets verplichten werkt inderdaad niet. Je leest wel eind augustus wat we hebben beslist !

      Verwijderen
  3. Ik heb al van Virginia Woolf gehoord maar nog nooit iets van haar gelezen. Zou je het mij aanraden of toch niet?
    Ik ben zelf aan het twijfelen om naar een leesclub te gaan maar ik twijfel dus nog ;) omdat ik liever op mijn eigen tempo lees in een boek waar ik zin in heb.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goh, het is wel héél literair. Dus als je niet in bent voor een zware intellectuele uitdaging, zou ik het niet doen.

      Verwijderen
  4. Wij bespreken heel in het algemeen het boek. We halen er wel regelmatig leesclubvragen bij waar we één of bijna alles van bespreken, hangt ervan af. Verder gaan we niet en willen ook niet gaan. :-)

    Virginia Woolf heb ik een keer geprobeerd, heel lang geleden. Eigenlijk moet ik het nog eens proberen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wij schakelen soms gewoon heel vlug over op allerlei andere onderwerpen! Vandaar onze vraag hoe we er wat meer de aandacht bij kunnen houden!Voor Virginia Woolf moet je wel even gaan zitten, maar het is de moeite waard.

      Verwijderen
  5. sinds Mrs Dalloway is Virginia Woolf mijn favoriete auteur. het was mijn eerste Woolf maar het maakte zo'n gigantische indruk. ook haar non-fictie vind ik fantastisch.
    ze heeft natuurlijk wel een zeer unieke schrijfwijze en ik kan me voorstellen dat niet iedereen er van houdt.. dat is toch de charme van een leesclub, niet? ik heb nooit in een leesclub gezeten maar het lijkt me interessant, discussiëren over een boek waar de meningen zo over verdeeld zijn..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, de essays vanVirginia Woolf zijn inderdaad ook de moeite waard! En een leesclub eveneens. Er komen boeken aan bod die ik anders nooit zou hebben gelezen, en ik doe ook meer moeite om iets uit te lezen. Nee, niets dan voordelen!

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts