De klok rond woorden temmen.





Zo'n jaarlijkse poëzieweek, dat is nu eens echt nodig voor ondergetekende. Ik moet er immers op tijd en stond aan herinnerd worden dat er zo iets bestaat als een gedicht. En vooral: dat ik daar even de tijd voor moet nemen. Maar, dan begint het wel te knagen, want: hoe lees je een gedicht? En: mis ik niet vanalles diepzinnings? (stress)

Om een antwoord op die vraag te kunnen vinden zag ik aanvankelijk de volgende setting voor me: een bejaarde professor, een raam met vitrage, verschaalde lucht van sigaren, een pinkring, een glaasje cognac en vooral: heel veel moeilijke woorden en diep gezucht. Niet meteen de context waarin ik floreer, dat snap je wel.

Gelukkig kan het radicaal anders! Ik kreeg namelijk een fantastisch boekje opgestuurd: Woorden temmen. Een aanstekelijk creatieve les in "hoe werkt een gedicht", met fijne opdrachten, leuke weetjes en heel veel doordenkertjes. Bovendien ook nog eens behoorlijk geniaal in elkaar gedraaid, en prachtig eigenzinning vormgegeven. Kijk even mee, dan leggen de makers het zelf uit:




Dit boekje bevat 24 gedichten oud, jong en piepjong. Dat betekent in een mensenleven: elk uur een streepje poëzie. Een gedicht dat past bij het moment of bij de plek waar je je bevindt (de straat, het bed, de bus...) En dus per uur even ertussenuit en wat woorden proeven, heerlijk!

Je begint het gedicht te lezen.
Soms snap je het meteen,
soms moet je het even voorlezen,
hardop
woorden fluisteren
dan gaat er een lichtje op
en af en toe tast je
nog steeds
in het duister.

Dan volgt het commentaar van Kila en Babsie. Geen academische frasen, wel herkenbare verzuchtingen. En die sporen je aan om verder te kijken en  dichtgereedschap te ontdekken zoals:

de betekenis van een witregel,

het belang van een titel,
de goede plek om een zin
af te breken,
het gebruik van ritme,
rijmwoorden,
ready mades,
vergelijkingen
opsommingen
(als deze).

Niet in ellenlange teksten, maar kort en duidelijk. Beide dames hebben me zelfs zover gekregen dat ik ging oefenenen en een gedichtje heb gemaakt. Niet voor publicatie, wegens zeer onbeholpen, maar toch: erg leuk om te doen.

Kortom, beste lezers,
heb je zin in creatieve spielerei met taal?
Wil je de dichter in jezelf wakker kussen,
of gewoon kunnen meepraten met poëziezielen?

Neem dan dit boekje bij de hand. En als je een fijn cadeau zoekt voor een jongere met rijmdrang: dan is dit volgens mij ook een gouden tip!

Reacties

  1. Wat leuk! Ik ben zelf wel eens bezig geweest met knipselgedichten: een bladzij uit een boek of tijdschrift of krant in woorden en zinsdelen knippen, door elkaar husselen, er willekeurige knipseltjes uit halen en daarmee een gedicht leggen. Ik ben hopeloos in rijm, dus dit was echt iets voor mij (uiteraard uitsluitend voor eigen consumptie want zeer onbeholpen). Dit boekje klinkt ook ontzettend leuk. Ik ga het gauw op de verlanglijst zetten.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts