Claudel: De boom in het land van de Toraja
Als je krant het nieuwe boek van Claudel "oeverloos gebabbel" noemt, dan komt dat hard aan. Want het neersabelen van helden doet altijd pijn en noopt een mens tot actie! Dus fietste ik door de regen naar de boekhandel, zette een kop thee en ...genoot met volle teugen.
Dit is een boek over ouder worden, over de dood en over loslaten. Claudel mijmert hierover aan de hand van sterke beelden en intense momenten. Hij observeert en associeert. Die overpeinzingen rijgt hij aan elkaar met een klein verhaal over de dood van een vriend en een nieuwe liefde. Het contrast tussen afscheid en ontmoeting is vlijmscherp en tegelijk ontroerend zacht.
Het lezen van dit boek is alsof je met een vriend op een zomeravond naar de krekels luistert. Hij vertelt je met zachte stem over zijn zoektocht. En dan zwijgen jullie en kijken naar de sterren.
Oeverloos gebabbel? Och ja, zoals het ruisen van de oeverloze zee.
Dit is een boek over ouder worden, over de dood en over loslaten. Claudel mijmert hierover aan de hand van sterke beelden en intense momenten. Hij observeert en associeert. Die overpeinzingen rijgt hij aan elkaar met een klein verhaal over de dood van een vriend en een nieuwe liefde. Het contrast tussen afscheid en ontmoeting is vlijmscherp en tegelijk ontroerend zacht.
Het lezen van dit boek is alsof je met een vriend op een zomeravond naar de krekels luistert. Hij vertelt je met zachte stem over zijn zoektocht. En dan zwijgen jullie en kijken naar de sterren.
Oeverloos gebabbel? Och ja, zoals het ruisen van de oeverloze zee.
hihi. welke krant was dat? ik geloof dat ik op andere plekken heel positieve besprekingen van deze roman las. sowieso: niet te veel waarde hechten aan krant-critici, 't is me altijd te veel analyse. bovendien lijken dergelijke critici altijd uit te gaan van perfecte roman, waar de rest dan mee vergeleken wordt, maar die perfecte roman wordt nooit genoemd, is ook niet geschreven door zo iemand, lijkt simpelweg niet te bestaan.
BeantwoordenVerwijderen't is waarschijnlijk zoals het altijd is met Philippe Claudel: voor de liefhebber. literatuurliefhebber, zou ik bijna tikken, maar wat zegt dat over de krant-critici?
ik heb geen punt geloof ik. of toch wel: niets mis met 'oeverloos'.
Dag Kim, Het was de Standaard, en ik heb al vaker gemerkt dat ik het niet eens ben met hun recensies. Ik moet me er dan maar niets meer van aantrekken, lijkt me een beter plan.
Verwijderen(mooie vergelijking, overigens; op een zomeravond naar krekels luisteren. heel beeldend en direct.)
BeantwoordenVerwijderenOeverloos gebabbel, pfff! Als dit oeverloos gebabbel is, dan kan het niets slechts betekenen, want dit was opnieuw een heel mooi boek van Claudel. Maar misschien houdt de recensent uit de krant niet van Claudel, dat kan, of van die schrijfstijl, dat kan ook.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig laten wij ons daar niet door weerhouden! :-)
Groetjes,
Inderdaad Bettina, wij blijven gewoon fan! Driewelf hoera voor Claudel!
VerwijderenMooi hoe een korte bespreking toch heel kernachtig en wervend kan zijn. Ik heb nu echt zin om het boek te lezen!
BeantwoordenVerwijderenDag Anna! Het is mijn bedoeling om te blijven bloggen, maar dan korter! Fijn dat een korter bericht toch ook tot lezen kan aanzetten!
BeantwoordenVerwijderen