Aminatta Forna, Het huis met de schaduw
Wat dit beeld bij mij oproept is het volgende: een Britse dame met klasse en een voorliefde voor Earl Grey, koopt een idyllisch vakantiehuisje in de Provence. Ze ontmoet pittoreske dorpsbewoners en na enige komische verwikkelingen sluit het verhaal af met een teaparty en wie weet zelfs een nieuwe liefde.
Kortom beste mensen: not my cup of tea! Waarom ik dit boek dan toch gelezen heb? Omdat ik Aminatta Forna ondertussen ken en weet dat wat zij schrijft bijzonder lezenswaardig is.
Dit boek gaat inderdaad over een Britse die een vakantiehuis koopt. Niet in de Provence maar in Kroatië. De dorpsbewoners zijn knorrig en pas na een hele tijd blijkt waarom. Forna schrijft met grote aandacht over de burgeroorlog uit de jaren negentig. Over hoe snel het kan ontsporen, en hoe mensen die een leven lang buren waren elkaar genadeloos afmaken. Hoe kan je daarna verder leven met elkaar? Is er plaats voor vergeving? Of overheerst de verdoving en het ongeloof?
Een bikkelhard boek over een stuk Europese geschiedenis dat we al bijna vergeten waren. Een verhaal om klein en stil van te worden.
Dit was ook een mooi boek, al moet ik zeggen dat ik haar boeken die zich in Afrika afspeelden mooier vond. Ik vind het eigenlijk wel weer tijd dat zij een nieuw boek schrijft! :-D
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Dag Bettina, Ik snap wel wat je bedoelt. Als ze over Afrika schrijft is het net iets persoonlijker, en dat voel je. Toch vond ik ook dit boek erg de moeite waard!
VerwijderenIk moet nodig iets van haar lezen!
BeantwoordenVerwijderenZeker doen, Heldinne!
VerwijderenHaha, ik had precies hetzelfde als jij bij het zien van de cover. En op vakantie vind ik zo'n boek juist wel fijn ter afwisseling. Dat was dus even wennen, maar ik vond het toch erg de moeite waard!
BeantwoordenVerwijderen