Praatjes


We zullen het nu maar toegeven: theetante betekent eigenlijk “kletskous, babbelziek exemplaar van het vrouwelijk geslacht”. Toepasselijk voor ondergetekende, dat wel. Zij praat immers vlot en graag met theekopjes en andere gezinsleden, met buren en kennissen en natuurlijk met de poezen. En bij gebrek aan bekende gezichten ook wel met toevallige passanten en medereizigers. Waarom? Wel, waarom niet?

Misschien eerst nog even een vooroordeel uit de wereld helpen: theetante begint heus niet altijd zelf. Uiteraard zijn er soms prangende vragen als “Is dit de tram richting Gent Zuid?”, maar in veel gevallen bleek een glimlach of vriendelijk knikje al voldoende om spraakwatervallen los te weken. En tante, nieuwsgierig als altijd, luistert met belangstelling! Of ze nu in een trammetje zit, op de trein staat te wachten of aanschuift aan de kassa: theetante is één en al oor!

Zo komt het dan ook dat ze onlangs alles vernam over de intensieve zorg voor een chiwawa (reden te over om daar niet aan te beginnen) en dat ze nu ook perfect weet hoe ze in theorie een sigaret moet rollen (gaat ze nooit toepassen, maar als vaardigheid kan het tellen). Daarnaast is ze volledig op de hoogte van hartbrekende keuzeprocessen in parfumeriewinkels en kan ze een aardig woordje meepraten over verschillende soorten wandelstokken, rollators en pepermuntjes.

Natuurlijk hoort ze af en toe ook eens een tranerig verhaal aan over groot onrecht, over zware revalidaties, diepe depressies en gebroken harten. Maar evengoed leverden toevallige ontmoetingen haar ooit een huurhuis op, of zelfs een keertje een vriendin voor het leven!

Er is de laatste tijd al veel en diep nagedacht over de theoretische achtergronden van het “kleine ontmoeten”, maar theetante past het dus gewoon spontaan in de praktijk toe.

Kortom, beste lezer, weg met dat draagbare schermpje, uit met die koptelefoon, klap dicht dat boek! Praat met uw medemens, want als je echt goed luistert, hoor je meer!

Reacties

Populaire posts