The time machine - H.G. Wells

Wat zou u doen met een teletijdmachine? Ik zou naar het verleden afreizen, zonder twijfel! Om precies te zijn naar het mooie jaar 1990. Ergens in de zomer misschien, al is een winterse avond ook een optie. Ik land dan in mijn ouderlijk huis, midden in mijn eigen puberkamer. Ik ben namelijk nieuwsgierig: was dat ook zo'n puinhoop als ik dagelijks moet gadeslaan en die de rillingen over mijn rug doet lopen? Lagen er bij mij ook kledingstukken in hopen op de grond, op niet esthetische wijze vermengd met make-up, schriften, handdoeken, snoeppapiertjes en vuile sokken? Heerste er ook daar het constante risico om "iets met pootjes" te ontmoeten? Vast niet, denk ik vaak. Ik maak me immers sterk dat ik "altijd al" ordelijk geweest ben, maar klopt dat eigenlijk wel? Er is dus maar één manier om daar nu nog achter te komen: hopla in de tijdmachine!

Maar nu naar het boek, tante, dit is tenslotte een boekenblog en geen therapiesessie!

Goed! Back to business! Ik zou als historica het verleden induiken, maar de hoofdpersoon uit dit boek kiest voor een andere optie. "Volle vaart vooruit!" denkt hij, en hij reist naar  het jaar 802.701. De reis is spectaculair want hij ziet razendsnel steden ontstaan en verdwijnen, rivieren verleggen hun bedding in een oogwenk, de maan holt door het firmament en de flora verandert als een knipperlicht. 

Uiteindelijk landt hij op een sappig grasveld in een ware idylle. De lucht is schoon, het fruit hangt rijp en zoet aan de bomen, en lieflijke wezens dartelen er zingend rond. Als wat lastig en vervelend is heeft de mens door zorgvuldige selectie gebannen. Geen muggen meer, geen wespen, geen nood om zich nog in te spannen voor het dagelijks brood. Er rest enkel schoonheid, kalmte en frisheid, een verademing.

Vol verbazing loopt de tijdreiziger rond, innig tevreden met wat hij ziet. Toch komen er geleidelijk aan barstjes in dit rooskleurige beeld. Want, is het allemaal wel zo fijn en heerlijk als het lijkt? Schuilen er geen adders onder het gras? Is dit wel de toekomst die we willen?

Ik ga natuurlijk niets verklappen hè, dat zou echt niet sympathiek zijn, maar neem maar even aan dat het antwoord op de bovenstaande vraag echt luidkeels "nee!" is. Hoe en waarom: duik in deze novelle voor tekst en uitleg!

***

H.G. wells schreef dit boek in 1894 en introduceerde daarmee het begrip "teletijdmachine" voor de eerste maal in de literatuur. Het boek werd een groot succes en dat is niet verwonderlijk, want het heeft alles! Een fascinatie voor wetenschap, een flinke scheut ontdekkingsreis/avonturenroman en een niet mis te verstane maatschappijkritiek.

En vooral dat laatste vond ik echt verbijsterend actueel. Zelfs visionair! Zo zeer zelfs dat de echtgenoot momenteel verplicht wordt om het boek te lezen en ik The time machine de komende tijd aan iedereen cadeau ga doen (de vriendenkring weze bij deze gewaarschuwd, gelieve nog een beetje verrast te kijken, dank). 

Ik ga niet uit de doeken doen waarom (dat bederft de pret) maar voor de nieuwsgierige aagjes onder u sluit ik mijn blogbericht graag af met dit citaat:

"It's a law of nature we overlook, that intellectual versatility is the compensation for change, danger and trouble. (...) There is no intelligence where there is no change and no need of change."

De afbeelding is publiek domein via Rijksstudio: De schrijver en de duivel, Cham, 1828-1879)