Easy to read en toch vol diepgang

Ik hou van eenvoud. Van pure klasse. Van sobere vertellingen waarin één moment centraal staat. Met enkele personages, veel stiltes en betekenisvol gemijmer. Waar elk woord telt. Dat zijn mijn boeken. Dacht ik - want deze week werd ik meegesleept door het volstrekt tegenovergestelde. Een wervelend verhaal, vol excentrieke personages en dat decennia overspant.  Ik genoot van elke bladzijde (en het waren er meer dan 600!).

Maak kennis met Cyril. Een jongetje van zeven in het Ierland van de jaren vijftig. Hij groeit op in een bijzonder gezin met een moeder die mopperend boeken schrijft en een vader die fraudeert en ondertussen menig scheve schaats rijdt. Veel aandacht voor de zoon des huizes is er niet, en bovendien wordt hem ingepeperd dat hij "geen echte Avery" is. Hij is immers geadopteerd en lijkt dus een soort liefdadigheidsprojectje waarvoor het enthousiasme allang vervlogen is.

Cyril weet niet anders en stelt zich daar niet veel vragen bij. Zijn statuut in huis is duidelijk, zijn wereld afgebakend, zijn fanatsie grenzenloos. En dan ontmoet hij Julian. Een leeftijdsgenoot die als zevenjarige al zo flamboyant is dat hij Cyril met  zijn charme volledig inpakt. Hun ontmoeting laat een diepe indruk na.

Boyne vertelt over Cyril en Julian door telkens zeven jaar over te slaan. Beide jongens zien elkaar weer terug op hun veertiende en Cyril merkt dat zijn gevoelens voor Julian verder gaan dan vriendschap. In het streng katholieke Ierland kan hij met die wetenschap echter nergens terecht. Zeker niet bij zijn ongeïnteresseerde pleegouders.

Geschiedenis

Zo wordt dit boek een fascinerende geschiedenis van de homoseksualiteit in Ierland. Want wat is er veel veranderd sinds de jeugd van Cyril. Er kwam aanvaarding en zelfs de erkenning van het homohuwelijk in 2015. Met sprongetjes van zeven jaar ontdekken we hoe die historische context een stempel drukte op de levens van Cyril en Julian. En dat is echt heel goed gedaan.

En je leest maar door, terwijl je geniet van fijne personages als ze rokkenjagende Julian, de kettingrokende Maude en de sterke Catherine, de echte moeder van Cyril. De setting verandert ook, want Cyril verhuist naar Amsterdam en later naar New York. En toch blijft het huis van zijn jeugd ook een belangrijke rol spelen.

Het enige dat me wel eens irriteerde was de voorspelbaarheid van een aantal verhaallijnen. Sommige wendingen voel je echt al heel lang aankomen. Verrassend zijn ze dan al lang niet meer. Dat was wel eens storend, en toch hield het me niet tegen om het boek vol vaart uit te lezen. Want er zit zoveel humor in dit verhaal, zoveel warmte en ook zoveel boeiende historische context dat je blijft lezen en het echt lastig is om dit boek weg te leggen.

Kortom:

Zoek je een boek met een meeslepend verhaal, dat easy to read is en dat toch wel echt ergens over gaat? Dan zou ik niet twijfelen en een paar fijne donkere avonden reserveren voor dit verhaal!