La belle sauvage - een klassiek verhaal van grote klasse!

Al eeuwen vertellen mensen elkaar verhalen. En al die jaren vertellen leverde een aantal elementaire componenten op. Klassiekers die garant staan voor spanning en ontroering. Pullman kent zijn pappenheimers en verwerkt deze elementen op meeslepende wijze in een fantasierijk verhaal. Het lezen meer dan waard!

Waar gaat het over?

In een typisch Britse herberg strijkt een illuster gezelschap neer. Zij loeren door de ramen, fluisteren iets over een baby, en spreken over voorspellingen. Malcolm, de zoon van de waard, raakt nieuwsgierig en gaat op onderzoek uit. Zo leert hij Lyra kennen, een baby van enkele maanden die in het nabije klooster verborgen wordt gehouden. Als kort daarna een zondvloed de hele wereld weg lijkt te vagen, stellen Malcolm en zijn vriendin Alice alles in het werk om Lyra te redden. Op de hielen gezeten door het kwade volgen we hen op hun queeste door een verdronken land. We ontmoeten ware helden, snode schurken en feërieke personages. Slagen Malcoml en Alice erin om Lyra in veiligheid te brengen?

Een klassiek verhaal

Ik zei het al: dit is een queeste en dus barst het verhaal van herkenbare queeste elementen. Er is een held die een opdracht krijgt. Hij wordt voorbereid door een de mentor die de hem de nodige kennis bijbrengt. Tijdens de queeste overwint hij vele hindernissen. Uiteindelijk gaat hij de finale strijd aan met de schurk van het verhaal en groot onrecht wordt overwonnen. Heel episch allemaal, en een recept dat na al die eeuwen nog niets aan spanning heeft ingeboet. (al moet ik wel eerlijk toegeven dat ik tegen het einde mezelf betrapte op de volgende zucht: "nog een hindernis, wanneer houdt het eens op?")

Maar bon, vele invloeden dus vanuit de klassieke epische traditie. En dat is niet alles. The guardian analyseerde in een prachtige recensie haarfijn welke invloeden Pullman nog meer verwerkte in zijn verhaal. Zo is het vast niet toevallig dat de heldin Alice heet en is de held Malcolm net zo'n "golden boy" als Pip van Great expections. Bovendien is het verhaal schatplichtig aan oude sages over het elfenvolk en komen verwijzingen naar riviergeesten en heiligen voor. Voeg daarbij nog een vleugje horror, een lepeltje young adult thematiek en een snuifje James Bond en u begrijpt dat dit niet zomaar kan worden afgedaan als een kinderboek...
 
Een bijzondere setting
 
De Victoriaanse invloeden zijn niet alleen van verhaaltechnische aard, ze bepalen ook de setting. Dit is een wereld zonder telefoon en internet; waar babymelk nog wordt opgewarmd boven een knetterend haardvuurtje en waar het entertainment bestaat uit een bezoek aan de herberg. Het is een setting  waarin wetenschappers uren slijten in de bibliotheek en nog handgeschreven manuscripten produceren. En tenslotte is er in het boek veel aandacht waardering voor  handwerk en ambacht. (Pulmann is in zijn vrije tijd trouwens een hobby-timmerman en niemand kan zo lyrisch zijn over houtnerven en spijkers als hij)

Aan dit negentiende-eeuwse sausje voegde Pullman nog een flink aandeel magie toe. De wereld van Malcolm en Alice is namelijk een parallel universum dat heel sterk op het onze lijkt, maar waarin er toch enkele fundamentele verschillen zijn. Het knappe is dat Pullman die verschillen nooit expliciet duidt. Zo vraag je je aanvankelijk sterk af wat een daemon precies is. Gaandeweg geeft Pullman je enkele clues, nooit spelt hij het uit. Andere elementen, zoals anbarische lampen en "het stof" bijvoorbeeld, worden nooit toegelicht, maar haast terloops vermeld.  Dat prikkelt mijn fantasie enorm.(en dat was natuurlijk precies de bedoeling)

En dit is nog maar het eerste deel

La Belle suavage is het eerste deel van een prequel op de reeks "Het gouden compas en dat voel je als lezer. Tzum geeft terecht aan dat enkele verhaallijnen niet afgewerkt zijn, waarschijnlijk knoopt Pullman deze losse eindjes later weer vast? Ook het einde van het verhaal vond ik erg abrupt: en zodoende een ware cliffhanger naar deel twee! Blijkbaar is Pullman al klaar met schrijven, dus ik hoop dat hij niet té lang meer wacht!