Doen: Romeins knikkeren

Ooit was er een tijd dat kindjes niet continu achter een scherm plakten. Geen plastic popjes nodig hadden of auto's op afstandsbediening voortbewogen. Lang, lang geleden konden zij zich amuseren met simpele dingen, als een bal, wat knikkers en een paar krijtjes.

Dus riep deze jolige moeder speels: kom jongens, we gaan knikkeren in de tuin! Luid gejuich ontbrak helaas. Dan maar wat spanning erbij: we gaan een spel spelen dat de Romeinen ook al kenden en dat dus meer dan 2000 jaar oud is. Vooruit, daar wilde de jeugd het scherm al eens voor verlaten. Eventjes dan.

Het is heel eenvoudig, een kind kan de was doen. Men neme een krijtje en men trekke een driehoekige vorm op de grond....

Mmmn dat bleek in ons geval geen enorm lineair gebeuren, maar eerder een soort wolkerige kerstboom. Soit. We trokken vakken in de driehoek: de tien kwam bovenaan, in Romeinse cijfers natuurlijk. En u snapt het natuurlijk al, dan maar mikken volgens de techniek die de zoon meteen onder de knie had:

En competitief als we zijn noteerden we de punten op een aangepast schema.

Athena theetante heeft niet gewonnen, maar wel een leuke middag met de kinderen beleefd. En stel je voor: zij wisten niet van ophouden. Hoe leuk kan het leven dus zijn, ook zonder scherm.

Dit ideetje kwam uit het fijne boekje citygames, een schatkamertje propvol oeroude spelletjes die vandaag beslist nog werken. Wij gaan er zeker nog een paar uitproberen. En hopen dat u dat ook zal doen. U kunt het leuke boekje hier gratis downloaden.