Sherlock Holmes en het betere krantenlezen

Van jongs af aan lees ik al graag de krant. Vroeger natuurlijk altijd een papieren exemplaar, tegenwoordig lees ik digitaal bij het ontbijt of (hopelijk snel weer) op de trein. Alleen in het weekend trakteer ik mezelf nog op zo,n heerlijk ouderwets knisperend exemplaar, en daar kan ik echt van genieten. Even de balans opmaken en vooruitkijken, het is een heerlijk zondags ritueel. 

Ook Holmes en dr. Watson waren grote fans van de krant. Bij gebrek aan twitter, website en TVjournaals was dat natuurlijk dé bron van informatie bij uitstek. In vele verhalen nemen beide heren het drukwerk dan ook gretig ter hand en gaan er eens goed voor zitten. Met een versgestopte pijp en een glas wiskey bij de hand kammen ze de "annonces" nauwgezet uit. Want in die soms heel cryptische berichtjes schuilen aanwijzingen, ze bevatten verborgen hints en snode plannen. Meer dan de moeite dus om daar even grondig naar te kijken. De aanhouder wint, ook op dit vlak.

Uiteraard is Sherlock Holmes, meer dan een ijverige krantenlezer. Want deze grote speurder moet het naar eigen zeggen vooral hebben van drie zaken: observatie, deductie en verbeeldingskracht. Holmes kijkt en analyseert vaak razendsnel, maar evengoed neemt hij "enkele pijpen" de tijd om een kwestie eens goed uit te pluizen. Soms gaat hij zelfs speciaal naar de opera om eens even tijd te hebben om diep na te denken. Aan het einde van de voorstelling heeft hij dan alles mooi op een rijtje gezet!

Naast kranten en denkkracht heeft Sherlock nog een derde geheim wapen: het betere undercoverwerk. Hij vermomt zich als bootsman, oude koetsier of geestelijke en komt zo heel wat te weten in wandelgangen waar hij anders niet zou vertoeven. Als hij dat dan combineert met de krantenberichten en zijn eigen observatie komt de waarheid snel aan het licht. Tot grote vreugde van de lezer natuurlijk!

***

Ik vond in vaders boekencollectie een klein verzamelbundeltje met verhalen over Sherlock Holmes.  Eerder beluisterde ik al een fijne podcastreeks over deze held. Je zou dus kunnen denken dat ik voorbereid was, maar de verhalen verrasten me toch. Ze waren namelijk grappig, spits en moeiteloos leesbaar. Vooral de eerste verhalen vond ik heel erg goed, A Scandal in Bohemia bijvoorbeeld, The Speckled Band en The Naval Treaty (die laatste compleet met een schets van de plaats der misdaad). 

Eén en al gejubel dus? Neen. Het langere verhaal, The sign of four vond ik heel erg verouderd. En in de latere verhalen (The empty house, His last Bow) miste ik het deductievermogen van Holmes, hij moet het daar namelijk toch vooral hebben van eenvoudige spoorzoekerij en dat is jammer.

Maar, beste lezer, er is ook goede nieuws! Want heel wat Holmes verhalen zijn niet in dit bundeltje opgenomen, en dat betekent dat er dus nog veel te lezen valt in de toekomst! A study in Scarlet bijvoorbeeld of the Hounds of the Baskervilles, ze komen zeker op mijn lijstje. 

En, heeft u een favoriet Holmesverhaal? Laat het me weten!

De afbeelding is Publiek domein en vond ik via Rijksstudio: Twee mannen lezen de krant in het park, Honoré Daumier, 1846.

Twee mannen lezen de krant in het park, Honoré Daumier, 1846