Lady Susan - Jane Austen

Waarde vrienden van het boek! Ik richt mij tot u met een verontrustend bericht. De voorbije week kruiste lady Susan immers mijn pad. U kent haar wel:  charmant & beeldschoon, maar ook bijzonder sluw & geslepen. Zij is iemand die elke situatie moeiteloos in haar voordeel draait & altijd wel een manier vindt om zichzelf goed te praten. Dat anderen de scherven dan moeten opruimen lijkt haar minder te deren, helaas! 

Uiteraard is het haar goed recht om zich in affaires storten & harten te breken, edoch de voorbije week liep het werkelijk de spuigaten uit. Want was was het geval, lieve vrienden, deze dame heeft een lieftallige dochter van zestien lentes. Een vriendelijk een meegaand typetje, welbespraakt en wel belezen & vooral ook een tikkeltje bedeesd. Een lieverd kortom. En dit onschuldig wichtje werd door haar moeder plots op de huwelijksmarkt gegooid & gekoppeld aan een oude vlam van mams. 

Op zich is dat al erg dramatisch, maar het werd nog erger, want lady Susan liet vervolgens ook haar oog vallen op het heerschap waar de dochter op hoopte. En ze wrong zich in allerlei bochten om hem maar af te snoepen en voor zichzelf te winnen. Dat er bovendien ook nog een woedende echtgenote van een andere afgewezen minnaar opdook droeg alleen nog maar bij aan het drama.

Waarde vrienden, hoe moet dit nu aflopen met de ongelukkige jongedame? Kunnen we haar beschermen tegen de fratsen van haar moeder? Of is ze een vogel voor de kat? Hopend op goede tijdingen groet ik u!

****

De heldinnen van Jane Austen zijn meestal sympathiek. Zelfs de ietwat nuffige Emma had haar beminnelijke kanten. Maar het kleine en minder bekende werk Lady Susan voert een heel ander creatuur ten tonele, dat had u al begrepen. En dat is op zich al erg lezenswaardig.

Daar komt echter nog iets bij, want Jane heeft dit kleinood opgevat als een verzameling brieven. We lezen mee met wat lady Susan over zichzelf beweert, maar evenzeer wat anderen van haar denken. En hoe beleefd die high society ook is in haar gezicht, achter haar rug om noemen ze een kat een kat en proberen ze dat ongeleide projectiel op hun manier wat bij te sturen.

Leespret van een zeer hoge plank dus! Misschien niet de allerhoogste (want het was nog een vingeroefening die aan de grote Austen romans vooraf ging) maar toch een heel amusante en uiterst boeiende oefening, het lezen meer dan waard.

Dus: reserveer de komende week een klein zonnig hoekje, zet een pot thee en maak de brievenbus van Jane Austen open. U zal ervan smullen, dat is zeker!

De afbeelding is publiek domein via Rijksstudio: Vrouw die een brief leest aan een tafel, Alexander Hugo Bakker Korff, 1875