Op verhaal komen
Het einde van de zomer is altijd een beetje afscheid nemen. Maar één ding is er heerlijk aan: de komst van lange, donkere avonden. En dus haalde ondergetekende haar aaibaarste dekentje boven, stak kaarsjes aan, zette een zacht muziekje op en nam een dikke pil ter hand: Lucca van Jens Christan Grondhal. Van deze Deen las ik eerder al mooie dingen, zoals Stilte in oktober en onlangs nog Vaak ben ik gelukkig. Vol voorpret nestelde ik me in de duisternis, een kat kroop op schoot en het ware lezen kon beginnen!
Op precies zo'n donkere avond belandt Lucca op de intensive care. Ze heeft een auto-ongeluk gehad en verloor daarmee haar zicht. Deze jonge vrouw moet er dus mee in het reine komen dat ze de rest van haar leven blind zal zijn. En dat verwerkingsproces wil ze alleen doormaken, want ze weigert het bezoek van haar man en haar moeder.
Haar behandelend arts is Robert. Een melomaan die met moeite een nieuw leven aan het opbouwen is ver van huis. Hij is een tijdlang Lucca's enige contact met de buitenwereld. De twee eenzame mensen vinden bij elkaar een goede luisteraar . En zo vertellen ze elkaar hun levensverhaal.
Voor dat u nu denkt: wat een sippe boel daar! Wat een deprimerend boek, daar begin ik niet aan (de herfst is al donker genoeg) toch éven nuanceren. De aanleiding voor de gesprekken is dan wel wat neerslachtig, het verhaal dat ze aan elkaar vertellen is dat zeker niet.Lucca was bijvoorbeeld een gevierde actrice die een wervelend leven leidde in de jetset. Robert heeft een gepassioneerd en heftig huwelijk achter de rug. En ook de levensverhalen van hun ouders staan bol van zonneschijn én dramatiek. Om je vingers bij af te likken dus!
Bovendien speelt op de achtergrond één grote vraag: waarom vertrok ze die avond zo halsoverkop? Was het wel echt een ongeluk? Of wilde ze zich te pletter rijden?
In de ziekenhuiskamer, en later ook op wandelingen langs de zee, reflecteren Robert en Lucca met enige afstand over het leven dat hen zo heeft meegetrokken. Ze verwoorden hun twijfels en angsten, misschien wel voor het eerst. Want deze keer wordt er écht, oprecht geluisterd, zonder oordeel, zonder dat de ander met adviezen komt. Gewoon, luisteren, doorvragen, de ander alle ruimte geven op echt op verhaal te komen.
En dat blijkt helend voor hen allebei.
Jens Christian Grondhal, Lucca, Meulenhoff, 356 pagina's
Op precies zo'n donkere avond belandt Lucca op de intensive care. Ze heeft een auto-ongeluk gehad en verloor daarmee haar zicht. Deze jonge vrouw moet er dus mee in het reine komen dat ze de rest van haar leven blind zal zijn. En dat verwerkingsproces wil ze alleen doormaken, want ze weigert het bezoek van haar man en haar moeder.Haar behandelend arts is Robert. Een melomaan die met moeite een nieuw leven aan het opbouwen is ver van huis. Hij is een tijdlang Lucca's enige contact met de buitenwereld. De twee eenzame mensen vinden bij elkaar een goede luisteraar . En zo vertellen ze elkaar hun levensverhaal.
Voor dat u nu denkt: wat een sippe boel daar! Wat een deprimerend boek, daar begin ik niet aan (de herfst is al donker genoeg) toch éven nuanceren. De aanleiding voor de gesprekken is dan wel wat neerslachtig, het verhaal dat ze aan elkaar vertellen is dat zeker niet.Lucca was bijvoorbeeld een gevierde actrice die een wervelend leven leidde in de jetset. Robert heeft een gepassioneerd en heftig huwelijk achter de rug. En ook de levensverhalen van hun ouders staan bol van zonneschijn én dramatiek. Om je vingers bij af te likken dus!
Bovendien speelt op de achtergrond één grote vraag: waarom vertrok ze die avond zo halsoverkop? Was het wel echt een ongeluk? Of wilde ze zich te pletter rijden?
In de ziekenhuiskamer, en later ook op wandelingen langs de zee, reflecteren Robert en Lucca met enige afstand over het leven dat hen zo heeft meegetrokken. Ze verwoorden hun twijfels en angsten, misschien wel voor het eerst. Want deze keer wordt er écht, oprecht geluisterd, zonder oordeel, zonder dat de ander met adviezen komt. Gewoon, luisteren, doorvragen, de ander alle ruimte geven op echt op verhaal te komen.
En dat blijkt helend voor hen allebei.
Jens Christian Grondhal, Lucca, Meulenhoff, 356 pagina's
Reacties
Een reactie posten