Stellingenspel #leesclubleuks

Ik schreef het al eerder: op de voorbije leesclubavond verraste ik vriend en vijand met een stellingenspel. Eenvoudig en doeltreffend, al zeggen we het zelf! 

Basis waren natuurlijk vijf stellingen over het boek, een zelfgetekend “speelbord” met de keuzes “eens”, “oneens” en “weet niet”, en een aantal pionnetjes. Na elke stelling werd er gestemd en dat levert dan resultaten op als deze:

Mét een slimmerik die zich op de drempel begeeft. Maar goed, daar gaat het natuurlijk niet om, want daarna volgt de discussie: waarom hebben we voor die positie gekozen? En, omdat we ruimdenkend zijn mag je van mening veranderen. Tijdens de discussie mag je het pionnetje nog verplaatsen naar een ander vakje. Op het einde maken we dan de balans op.

Onze leesclubladies waren in elk geval enthousiast over deze aanpak. We hebben een hele avond gediscussieerd, misschien wel meer dan als we met gewone vragen zouden hebben gewerkt. Stellingen polariseren immers en roepen daardoor argumenten op. En dit boek leende zich daar ook uitstekend voor.

Ik zou zeggen – zoals steeds – probeer het eens uit! En laat me weten of het ook voor u werkt!