De boekhandel - Penelope Fitzgerald
Sommige boeken zijn echt niet wat ze lijken. Neem nu “De
boekhandel”, op het eerste gezicht de popperigheid zelve. Een parmantig dametje
van middelbare leeftijd opent een knusse boekhandel in een pittoresk dorpje. De
ene na de andere karakteristieke dorpsfiguur passeert de revue. Men strooit er
lustig met “dear” en “darling”, snoeit rozenstruiken en maakt stevige
wandelingen. En een sikkeneurige klopgeest zorgt voor dat extra streepje authenticiteit.
O, Penelope Fitzgerald houdt het lang vol! Tot ver over de
helft van dit boek wordt er nog gezellig thee gedronken aan knetterende
haardvuren, wordt er cake gebakken en
ontdooien wereldvreemde kluizenaars voor de charme van de hoofdpersoon.
En net als je helemaal doezelig bent van zoveel knusheid, begint er iets te
knagen.
Want, is het allemaal wel zo rooskleurig als de schijfster
doet vermoeden? Er lijkt meer aan de hand, zeker als je tussen de regels
doorleest. Waar je eerst nog moest grinniken om de droge ironie van Fitzgerald
(en je denkt: dat is weer zo van die echte verfijnde Britse humor) vergaat het
lachen je na een tijdje. Niet omdat de taal verandert, verre van. Want tot het
einde toe blijft dit boek opgewekt en positief, maar ondertussen…
Ondertussen vindt er een machtsstrijd van grote omvang
plaats. Waarbij het doel alle middelen heiligt. En waarbij nietsvermoedende
dorpelingen genadeloos als pionnen worden ingezet. Verbijsterend hoe ver mensen
kunnen gaan om hun zin door te drijven. Verrassend ook hoe makkelijk ze daar
anderen in mee kunnen krijgen.
Niets is er zonnig in dit boek, behalve de taal. Want
eigenlijk is dit een zeer duister verhaal, dat allerminst een positief
mensbeeld heeft. Het boek laat de lezer helemaal beduusd achter. En de olijke
zinnen die dit boek beëindigen maken het alleen maar erger.
Een aanrader dus dit boek, en wellicht ga ik het ook nog
eens herlezen. Want ik ben benieuwd wanneer die donkerte nu precies tussen de
zinnen is geslopen. En over welke stille hints ik eerder heb heengelezen. Neen,
niets is wat het lijkt, en juist dat maakt dit boek zo geweldig!
VRAGEN VOOR LEESCLUBS
- Wat had er moeten gebeuren om het einde van dit boek te voorkomen?
- Wie is er moedig in dit boek? En waar heb jij moed voor nodig?
- “De wereld bestaat uit verdelgers en verdelgden”: wie ben jij?
- Welke winkel zou jij wel eens willen openen?
- Hoe ontstaat een hype? (en aan welke hype heb jij ooit meegedaan?)
- Waar ligt de grens tussen andere verdragen en voor jezelf opkomen?
- Welk personage uit dit boek vond je het meest verachtelijk?
- Vanuit wiens standpunt zou je dit boek willen hervertellen?
Oh ja, dat is waar ook, dit boek staat al jaren op mijn verlanglijstje, maar ik heb het nooit aangeschaft, omdat ik voor een ander boek van deze auteur niet heel erg warm liep. Maar deze bespreking doet The Bookshop toch wel interessant en intrigerend lijken. Toc maar eens wat hoger op de lijkt zetten dus.
BeantwoordenVerwijderenDag Anna, Ik ben in elk geval benieuwd wat je ervan vindt. Het is bedrieglijk eenvoudig, maar met een leuke twist.
Verwijderenik heb meerdere malen met dit boek in mijn handen gestaan in de boekhandel, wellicht neem ik het de volgende keer dan toch mee. fijne bespreking!
BeantwoordenVerwijderenDag Kim, dank je wel! Ik vond het heel prettig om te lezen. Misschien niet heel diep filosofisch, maar toch iets dat tot nadenken stemt!
VerwijderenDit boek kende ik nog niet, bedankt voor de tip, je hebt me nieuwsgierig gemaakt!
BeantwoordenVerwijderenFijn, dat was precies de bedoeling (en het was o zo moeilijk om niets te verklappen!)
VerwijderenOh, lijkt me echt mijn kopje thee!
BeantwoordenVerwijderenBen er inmiddels in bezig, verrukkelijk!
BeantwoordenVerwijderenHa Heldinne, ja heerlijk hè. Geniet ervan!
VerwijderenPrachtig! Ik ga zeker meer van haar lezen, wat een wondermooi taalgebruik.
VerwijderenLeuke leesclubvragen heb je verzonnen! Zou een mooie oefening zijn om het vanuit mevrouw Gamart te vertellen. Of vanuit Christine.