Zoon (Knausgard)

Moeders (en vaders) van zonen lees dit boek! En maak kennis met het parallelle universum waarin uw kroost vertoeft. Een wereld waarin huiswerk niet belangrijk is en kleding netjes over de stoel hangen nog veel minder. Een biotoop waar vreemde monsters postvatten in keukenkastjes en waarin empathie onbestaande is. Wijze raad van moeders is onbegrijpelijk en gerichte opdrachten van vaders contraproductief. Want bij het trotseren van de wildernis zijn gepoetste tanden niet belangrijk. Echt niet.

Dank dus Karl Ove, om die wereld te voorschijn te toveren. En mij een week mee te nemen in een alternatieve logica. Een dubbel feest van herkenning. Want ja! zo was het om kind te zijn. En o, daarom lijkt het alsof mijn zoon en ik soms langs elkaar heen praten (het lijkt niet alleen zo, het is een feit, een generatiekloof!)

En natuurlijk was het weer een trance, het lezen van dit boek. Want hoofd- en bijzaken van elkaar onderscheiden, daar doet Knausgard niet aan. En deze keer ook niet aan ellenlange filosofische beschouwingen die Vader en Liefde soms zwaar maakten. In vergelijking daarmee is zoon een licht boek.

Maar lichte kost is het niet, want die vader van Karl Ove was nu niet bepaald een zonnetje in huis. Hartverscheurend om te lezen wat de kleine jongen allemaal onderneemt om zijn vader maar niet boos te maken. Helaas slaagt hij daar zelden in. De kleine Karl Ove kan enkel machteloos registreren hoe het huwelijk van zijn ouders aan diggelen gaat.

Helemaal op het einde van het boek zegt Knausgard dat kinderen volledig van binnenuit leven. Dat ze nog niet geleerd hebben zichzelf door de ogen van anderen te zien. En dat ze dus ook niet echt rekening houden met wat anderen van hen zouden kunnen denken. Want als je zelf het centrum van de wereld bent, dan heb je altijd gelijk. En dan zijn de anderen fout. Zo eenvoudig is het.

Kortom: een mooi en verhelderend boek over het leven zoals het is tussen je 6de en je 12de. Eentje waardoor ik mijn eigen kroost met andere ogen bekijk. En dat was af en toe behoorlijk confronterend. Lezen dus, als je zonen hebt (en anders ook).