Wacht eens even!

Des avonds wil het gezin van theetante zich wel eens wagen aan een gezelschapsspel. En één van onze favorieten is de pittoreske klassieker "Stap op". Een daverend spannend gebeuren waarin een olijke fietstoerist de opdracht krijgt 100 kilometers af te leggen. Onderweg moet hij echter menig Tantaluskwelling doorstaan, zoals: het wachten voor een open spoorwegovergang, een felle tegenwind of de confrontatie met een platte band.

Uit het leven gegrepen, kortom! Want ook in ons dagelijks bestaan dringen de onverwachte kwelgeesten zich op. In de vorm van een trein met vertraging, een lege GSMbatterij of een gebrek aan wifi. En dat in een wereld waarin we dachten alles onder controle te hebben. Oh, tranendal!

In die verwarrende contexten dient een mens, net als onze vrolijke pedaalridder, het hoofd koel te houden. Blijven lachen en gewoon even wachten. Want: slagbomen gaan weer open en een stopcontact is vaak nabij. Maar, laat ons eerlijk wezen: wachten kunnen we niet meer zo best. Wij willen alles nu, en we willen alles snel! Geen geduimendraai en ander getalm! ACTIE

De hoofdpersoon uit het boek van de afgelopen week bevindt zich aan het andere uiterste van het spectrum (veel verder nog dan onze geduldige pedalist). De kolonel van Marquez wacht immers al 15 jaar op een brief die niet komt. Een brief, die hem een pensioen moet opleveren: broodnodig na de dood van zijn zoon/kostwinner.

Maar liever dan actie te ondernemen, in de pen te klimmen of op te spelen, blijft de kolonel ijzig geduldig. Ondertussen houdt hij noodgedwongen uitverkoop. Spiegels, klokken, mooie kleren en schilderijen zijn allemaal misbaar, zolang hij zijn waardigheid maar kan behouden. En dat betekent voor hem: niet hoeven bedelen. Het water stijgt hem echter naar de lippen...

De kolonel is een dun boekje over een trotse, verstarde man. Die zelfs in uiterste nood niet in beweging komt. Zijn geduld en vertrouwen zijn te groot voor deze wereld. En je voelt dan ook aankomen dat het ellenlange wachten niet zal worden beloond. Soms is actie gewoon nodig om iets in beweging te zetten. Maar door alle tegenslag is de kolonel versteend.

Geen na te streven levenswandel dus, geen lichtend voorbeeld, zo'n extreme koppigheid. Maar ook wel weer inspirerend voor iedereen aan wie geduld ontbreekt. Je kunt verder leven zonder dat je onmiddellijk krijgt wat je verdient. Je hoeft niet overal meteen een antwoord op te krijgen!

Voeg bij deze levensles een vleugje mysterie en de typische Marquez setting van een klein dorp en je snapt meteen waarom ik dit boekje met spijt heb dichtgeslagen. Maar ook met een zucht, en met wat meewarigheid: want af en toe moet je een lekke band echt wel even oppompen om verder te fietsen. En daar heeft de kolonel geen energie meer voor.