Jane Eyre: puur leesplezier!

Al zeg ik het zelf, ik ben een opgewekt typje. Niet dat ik alle dagen zingend door het even huppel, maar ik ben beslist positief en optimistisch bedraad. Daar heb ik verder niets voor moeten doen, dus dat is geen verdienste. Maar goed, het is natuurlijk wel prettig, zo'n vrolijke blik.

Helemaal aan de andere kant van het humeurspectrum bevindt zich mr. Rochester. Hij is nors, knorrig en vertoeft voortdurend in Moppertamië. Niet bepaald het zonnetje in huis dus. Als Jane Eyre voor hem gaat werken heeft ze dat meteen in de gaten. En ze is slim genoeg om te beseffen dat ze zelf geen invloed heeft op zijn nukkige buien. Ze wekt ze niet op en ze kan ze ook niet verdrijven, dus ze laat gewoon betijen wat betijt. (Op zich al een levensles van jewelste natuurlijk)

Hoewel de brommerige heer des huizes niet garant staat voor sfeer en gezelligheid, raakt hij wel een gevoelige snaar bij onze Jane. Ze vindt al dat gefrons stiekem best aantrekkelijk; die woeste haardos, die donkere blikken: het heeft wel iets! Maar Mr. Rochester gaat zich verloven met de aanstellerige Blanche Ingram, dus hopen op meer is tevergeefs.

En verder, beste lezer, vertel ik even niets! Omdat:

A. U het boek/de film/de TV serie al kent en ik dus gewoon ga herhalen wat al lang tot uw parate kennis behoort (en dat vindt u slaapverwekkend)

B. U net als ik, het verloop van het verhaal nog niet kent, en u zich graag wil laten verrassen door de onverwachte en spannende wendingen die het verhaal neemt. Dat spoileren zou zonde zijn, zeg nu zelf.

****

Maar goed, wat u vast wél wil weten is: wat ik ervan vond. (En misschien ook hoe het kan dat ik deze klassieker niet eerder las, dat snap ik zelf ook niet, trouwens). Ik heb echt geweldig genoten van dit boek, dat kan ik alvast verklappen. De spanningsbogen, de taal, de personages: het werkt allemaal prima voor een hedendaags hoofd, en het was dus gewoon héérlijk lezen! Want, laat ons eerlijk zijn, klassiekers lezen is soms best even een klus, maar in dit geval bleek dat allerminst. Het boek ging er vlotjes in en ik leefde helemaal mee.

En wat ik nog het allerleukste vond, was het karakter van Jane. Je zou misschien verwachten dat ze een bedeesd, braaf en volgzaam typetje is, maar dan heeft u het helemaal bij het verkeerde eind. Jane is eigenzinnig, soms behoorlijk brutaal en laat niet over haar lopen. Ze maakt eigenwijze keuzes en zegt waar het op staat. Precies het type vrouw dat een donderwolkje als Mr. Rochester nodig heeft. Maar ziet hij dat ook zelf in? Dat ontdekt u beter zelf!

***

De afbeelding is publiek domein via Rijksstudio: Lezende vrouw in een bibliotheek, James David Smillie, 1883