Keuzestress in Boekenland: een klein onderzoek!

Mijn vader was een boekenhamsteraar. Zijn gigantische voorraad integraal overnemen overstijgt mijn mogelijkheden. En dus sta ik voor hartverscheurende keuzes. Kiezen is in het geval van boeken immers meer dan ooit verliezen. En dus vroeg ik me af: hoe pak ik dit een beetje professioneel aan? Hoog tijd dus om de vakliteratuur over het betere opruimen te raadplegen. Op naar Japan!

Marie Kondo: Opgeruimd

Op internet wemelt het van de dolenthousiaste vrouwen, die met tranen in de ogen beweren dat Marie Kondo hun leven veranderde. Zelf bleek ik ook niet ongevoelig voor dit Japanse wonder, want ik betrapte me erop dat ik het ongelofelijk ontspannend vond om Marie herself T-shirts en sokken te zien oprollen. Maar goed, dat is dus naast de kwestie.

Want wat zegt La Kondo over boeken? Vooral dat ze er heel erg van houdt. Een bewering die ik ten stelligste in twijfel durf te trekken. Zo geeft ze aan dat je de boekenstapel kunt verminderen door de bladzijden met mooie citaten uit de boeken te scheuren. Een beetje boekenfan moet daar toch van gruwelen, niet? 
 

De tips van Marie

 Desalniettemin was ik benieuwd naar haar concrete tips voor boekenselectie. Volgens haar zijn boeken trouwens de dingen die mensen het moeilijkst vinden om weg te doen. Concrete aanwijzingen zijn dus welkom! Hier komen ze:

1. Leg alle boeken op de grond (ja allemaal en als het er te veel zijn, doe het dan per categorie: literatuur, kunst, naslagwerken)
2. Aai over de kaften (écht!)
3. Voel of het boek je gelukkig maakt (écht!) Als dat zo is mag het op de plank.
4. Alle boeken die je misschien ooit nog gaat lezen, doe je weg, want ooit betekent nooit.
5. Bedank de boeken voor alle wijsheid die ze je geschonken hebben.

 Helpt dit?

Nou, nee. Gezien de duizenden boeken die mijn vader heeft verzameld is het op de grond leggen niet meteen een optie. Ik ben evenmin van plan om alle volumes schouderklopjes te geven of persoonlijk te bedanken. En eerlijk gezegd word ik van erg veel boeken heel erg blij. Dat schiet dus niet op. Zou er geen andere goeroe zijn die me op weg kan helpen?

Fumio Sasaki: Vaarwel spullen

Van Marie Kondo naar Japans minimalisme is maar een kleine stap. Opruimen en weggooien blijkt immers verslavend te zijn. Sommigen laten zich heel erg gaan en leven in een leeg appartement met enkel een slaapmatje en een tablet. Fumio Sasaki heeft voor dergelijke hedendaagse asceten grote bewondering. Zelf is hij zover nog niet, maar hij is goed op weg. Hoe ging hij zijn boekenverslaving te lijf?

In dit erg lezenswaardige boek (echt van een hoger niveau dan Marie Kondo) breekt Sasaki een lans voor e-books. Je hoeft niet echt te kiezen als je de drager kunt loslaten. Alles is beschikbaar op je kleine schermpje. Leuk idee, maar ik ben nog zo'n kneutert die met een papieren boekje in een hoekje wil, dus digitaliseren lost niets op.

Fumio's tips

Ik ga het gewoon toegeven, ik ben wel van van Fumio. Zijn boek is namelijk heel lezenswaardig. Hij begint met een fijne analyse van onze drang om spullen te kopen en waarom minimalisme nu weer helemaal in is. Zijn tips zijn ook heel concreet en vereisen geen ritueel geknuffel. Het gaat eerder om het mentaal herprogrammeren van de manier waarmee we tegen spullen aankijken. Vooral deze tips vond ik heel inspirerend:

1. Voel je niet schuldig ten aanzien van degene van wie je een cadeau kreeg. Ik vind het inderdaad moeilijk om een leven in boeken weg te doen. Maar met minder boeken ga ik niet minder herinneringen aan mijn vader hebben, natuurlijk. Aandenkens weggooien is niet hetzelfde als herinneringen weggooien
2. Bewaar niet om anderen te imponeren, maar vooral omdat je je kunt voorstellen dat je er later tijd voor wil maken.
3. Je huis is geen museum: wij gewone mensen hoeven geen collecties aan te leggen.

Hè, hè, dat klinkt al heel wat redelijker. (En ook de andere tips in dit boek zijn geniaal. Zo zegt hij bijvoorbeeld dat je de supermarkt kunt beschouwen als je eigen voorraadkast, dan hoef je niet te hamsteren. Of wat dacht je van deze: "Staar je niet blind op prijzen die je oorspronkelijk hebt betaald" ook een flinke valkuil voor mij.)

Kortom: tantes principes

 Na deze grondige (ahum) studie heb ik beslist de volgende principes te hanteren:

1. Ik hou boeken waarvan ik me kan voorstellen dat ik die op een winteravond (met kop thee en kat) ga doornemen. Romans en historische studies bijvoorbeeld of een mooi kunstboek. Heel wat naslagwerken vallen dus af.
2. Ik haal eerst de "krenten uit de pap" en neem dus die boeken mee die echt tot de eregalerij behoren (eerlijk is eerlijk: een idee van Marie Kondo, al bestaat haar eregalerij uit 30 titels...) 
3. Heb ik dan nog plaats over, dan kijk ik verder (zo worden de meterslange verzamelingen van briefwisseling van beroemde schrijvers niet meteen als eerste meegenomen)
4. En vooruit, nog een toegift aan Kondo: ik bedank de andere boeken voor de vreugde die zij mijn ouders hebben gebracht!

En nee, ik ga niet snotteren en zeggen dat deze goeroes mijn leven hebben veranderd, maar ze hebben me wel verlost van enkele slapeloze nachten. Daarom nog een laatste tip: "Focus op het eindresultaat". Hier komen de boeken straks terecht, mijn eigen "Room of my own"