Een sterke start of een verpletterende finale?

Boekenliefhebbers opgelet! Vandaag serveren wij een ietwat akelig dilemma. Wat heeft u het liefste? Een goed begin of een goed einde? In een ideale wereld wil je natuurlijk niet kiezen. Maar, zo gemeen zijn we wel, kiezen moet! 

The end!

Intuïtief zou ik kiezen voor het goede einde. Niets heerlijker dan naar zo'n slot toeleven. Op het puntje van je stoel wachten op vuurwerk. Met voldoening zien hoe alle puzzelstukken in elkaar vallen. Zuchten van verlichting slaken. En met spijt een boek dichtslaan. Maarrrrrr. Als het begin nergens op slaat, kom je misschien niet eens aan dat einde toe. (En nu slaat meteen de schrik mij om het hart dat ik al vele meeslepende, ontroerende ontknopingen heb gemist wegens te ongeduldig)

Dan maar een vliegende start?

Een heerlijke start is natuurlijk evenmin te versmaden. Je meteen voelen wegzinken in een boek, direct nieuwsgierig of geboeid, dat is ook heerlijk. Want soms duurt het zo lang voor je een band met een boek hebt opgebouwd. Als het meteen klikt is dat erg gelukzalig. De vraag is alleen of je een slecht einde dan nog vergeeft?

Het antwoord, zo bleek deze week, kan zomaar een "ja" zijn. Ik ga er geen doekjes om winden: het einde van dit boek was een domper. De kunstgreep van de auteur, de deus ex machina, kon mij absoluut niet bekoren. Smaken verschillen, dat is duidelijk.

Dat gezegd zijnde, zou ik u alsnog heel graag willen aanbevelen om dit boek te lezen. Want onderweg naar dat einde gebeurt er zoveel! Het geluk is echt een heerlijk boek dat continu in mijn achterhoofd meedraaide en me aan het denken zette. Ja, het was werkelijk een hele fijne rit.

Het geluk

We stappen in de auto bij Wolf. Hij heeft onlangs zijn vrouw verloren en nu het appartement is uitgeruimd verhuist hij definitief naar hun flat in Nice. Een nieuwe start, denkt hij, terwijl hij tijdens de reis terugblikt op hun verleden. The Beatles, the Doors, the Rollingstones en Steppenwoolf reizen mee. Zij bieden de soundscape van zijn leven als hippie in de swinging sixties. Een tijd waarin Wolf wilde bouwen een een nieuwe wereld. Hij wilde de consumptiemaatschappij radicaal de rug toekeren. En in de roes van die dagen ontmoette hij ook zijn grote liefde.

Nu hij die muziek vele jaren later weer beluistert krijgt hij kippenvel. Niet zozeer omwille van de mooie herinneringen, wel omdat hij vaststelt hoever hij afgedreven is van de idealen van weleer. Als gladde reclameman heeft hij het spel maar al te goed meegespeeld. De nachtblauwe Porsche waarin hij naar het Zuiden snelt is daarvan meer dan een symbool. Hoe kwam het zover, vraagt hij zich af? En klopt het dat zijn vrouw hier al eerder mee worstelde? Was haar dood echt wel een ongeluk? Kon ze niet meer leven met de ander die hij geworden was?

De geschiedenis van Wolf raakt verweven met het verhaal van Magnolia. Ook zo'n bloemenkind die een lonkende toekomst opofferde voor een leven als bohemien. Terwijl Wolfs gedachten afdalen in de tijd, klimt haar verhaal op naar het heden. Ook zij deed water in de wijn. Dat beiden elkaar zullen ontmoeten lijkt onontkoombaar.

Waarom u dit boek moet lezen!

Ik heb genoten van dit mooie verhaal. De sfeer van de sixties, de maatschappijkritiek, het kritische verzet tegen consumptie: allemaal prachtige idealen die meer dan ooit van tel zijn.  Het doet je mijmeren over de idealen uit je jeugd: wat bleef daarvan over? Welke toegevingen heb je ondertussen gedaan? Welke compromissen heb je met het leven gesloten? En: kan je dat ongedaan maken na zoveel jaar?

Bovendien vind ik het verhaal goed opgebouwd. De auteur heeft goed nagedacht over de structuur en tussendoor geeft hij grappige terzijdes over hoe zijn personages soms niet helemaal doen wat hij wil. 

Het betere werk dus, absoluut. En het einde vergeef ik de auteur bij deze. Soms is een vliegende start al genoeg om een boek stevig in je geheugen te beitelen. En dit boek blijft zeker nog even nazinderen!

Angelo di Berardino, Het geluk, Lannoo, 308 P.