3 toppers en een flopper

De voorbije maanden doorploegde ik vakliteratuur, reflecteerde over mijn kwaliteiten als procesbegeleider en schreef een "proeve van bekwaamheid". De blog verdween op de achtergrond. Maar de leesvreugde bleef! Bij deze deel ik graag nog even de highlights van wat ik sinds februari aan literatuur verorberd heb.

1. Zuiverheid van Jonathan Franzen

Een dikke pil, die blijft verrassen en verbazen, al moest ik wel even door een taaie passage heen bijten! Franzen is geniaal als analist van deze tijd. De wondere wereld van het internet en de hypocrisie van de authenticiteit neemt hij genadeloos onder de loep. Met minder humor dan zijn vorige boeken helaas, wel met evenveel vertelplezier. En zowaar met sociale personages, al hebben ze allemaal een barstje. Elk deel vertrekt vanuit een ander personage, en voegt een toekomst of een verleden toe. Ja hoor, ik blijf fan!






2. Zeven minuten na middernacht van Patrick Ness

Een moeder sterft en een jongen van dertien moet alleen verder, alleen hij weigert det onder ogen te zien. Hulp komt uit zeer onverwachte hoek: een boom vertelt hem intrigerende verhalen over genezing, de kracht van het leven en loslaten. Een duister, ietwat bitter boek, vol puberleed. heel puur en met sterke wortels in oude verhalen. Meer dan de moeite van het lezen waard. En de traan op het einde? Die smaakte zelfs zoet!

Ik kreeg deze tip van een professionele verteller die van bomen houdt. En ik kan me helemaal voorstellen dat dit een verhaal is naar zijn hart!




3. De menselijke conditie van Hannah Arendt

De leesclub raakte in de ban van Hannah en las met grote bewondering haar analyse van de maatschappij. Een boek van bijna 60 jaar oud, bleek razend actueel. Het veranderde mijn kijk op de maatschappij en de politiek voorgoed. Over het verschil tussen arbeiden, werken en handelen. Tussen politiek en maatschappij, openbaarheid en beslotenheid. Conceptueel uitdagend en met veel wijsheid geschreven. Een boek om nog vaak te herlezen, pen en papier bij de hand.






En de flopper? Dat was "Het smelt" van Lize Spit. Een boek dat de lelijkheid van de wereld genadeloos toont, terwijl ik een lezer ben die vooral schoonheid wil ontdekken. Toch las ik het uit, want het zit geweldig in elkaar. De spanningsboog is zo knap getrokken, dat ik ondanks alles wilde weten hoe het afliep. Hulde dus daarvoor, maar voor de rest gaat dit boek snel naar de boekenruil wat mij betreft!

Reacties

  1. Ik dacht al, waar blijft Theetante toch, maar gelukkig: daar is ze weer! Ik krijg meteen zin in alledrie de boeken die je als topper opvoert, in het boek van Patrick Ness vooral omdat ik zijn Chaos Walking trilogie zo goed vond. Dit boek kende ik nog niet.
    Franzen staat al een tijdje op mijn e-reader, maar voor ik daar aan toe kom....
    Krijgen we nog een apart leesclubverslag van het boek van Hannah Arendt? Daar zou ik namelijk graag meer over willen lezen van jouw hand.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Anna. Het voelt zeker fijn om weer terug te zijn. Een beetje minder ambitieus dan voorheen, dat wel! Een boekenclub-verslag over Hannah Arendt volgt in de loop van de zomer, beloofd!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Jacqueline, leuk om weer van je te lezen. Ik was al benieuwd wat er aan de hand was. Naar het boek van Hannah Arendt ben ik ook wel nieuwsgierig. Groetjes, Erik

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik sluit me aan bij de anderen, ik ben erg blij weer van je te lezen, ik heb je gemist!

    Het boek van Patrick Ness lijkt me mooi en hoewel ik niet denk dat ik het boek van Arend zelf zou willen lezen, lijkt het me bijzonder interessant om te lezen wat jij erover zegt!

    Groetjes,

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een fijne reacties allemaal! Ik heb jullie ook gemist hoor. De studieboeken zijn nu dichtgeklapt, dus we gaan er weer voor!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts