Lezen is cocreatie: Blommetjes

Vertellen betekent: beelden oproepen in de hoofden van je lezers en toehoorders. Daarom is genieten van verhalen altijd een creatieve actie: je vult zelf nog heel veel in. Lezen is dus vaak een vorm van co-productie waarbij je samen met de schrijver aan een universum bouwt. En dat zal dan wel de reden zijn waarom ik zo graag en zo vaak een boek in duik. Het prikkelt mijn eigen fantasie.

Kan het ook andersom? Kan je met beelden evenzeer die fantasie aan het werk zetten? Of lukt dat alleen met woorden?

Dat vroeg ik me dus onlangs af. En met het prachtige "Blommetjes" zag ik dat het antwoord ja is. Dit is namelijk een boek dat alleen uit beelden bestaat. Prachtige beelden dan ook nog eens die een heel eenvoudig en hartverwarmend verhaal vertellen. Niet alleen voor kleine mensen, ook voor ieder van ons, als je ervoor open wil staan dan.

Je ziet een man en een klein meisje die op wandel zijn door de stad. Aanvankelijk is alles grijs, geleidelijk aan komt er meer kleur in. De wereld klaart op door een kleine daad: het meisje plukt bloemetjes en deelt ze uit aan wie dat nodig heeft. Zo wijst ze de volwassenen op de schoonheid waar we dagelijks aan voorbij lopen. En dat we zelf niet altijd centraal moeten staan, zodat we oog hebben voor een ander. Nu ja, die moraal van het verhaal heb ik er dus zelf bij bedacht, want er staat nergens ook maar één zinnetje tekst.

Nu zou je zeggen: bij zo'n rijk beeldverhaal heb je als lezer toch niets meer in te vullen (buiten die interpretatie dan)? Dat klopt alleen als je het boekje snel doorbladert, en dat zou echt heel jammer zijn. Want als je er de tijd voor neemt, ontdek je zoveel meer. Wat denkt het meisje onderweg? Wat zegt de man precies tegen haar? Op welke toon doet hij dat?  Met wie is hij eigenlijk aan het bellen, en wat spreken ze af? Hoe reageren de andere mensen op het kleine meisje? Welk liedje zingt ze onderweg?

Zo kan je uren verdwalen in dit kleine boekje, steeds nieuwe ingangen ontdekken en heerlijk wegdromen. Je kietelt er eens een ander stuk van je hersenen mee. En je sluit het boekje gegarandeerd met een glimlach.

Prentenboeken alleen iets voor kinderen? Denk daar toch nog maar eens over na!

Reacties

  1. Hoi Jacqueline, dit lijkt mij een erg mooi boekje. Ik heb het meteen via de bibliotheek in Utrecht gereserveerd. Groetjes, Erik

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Jacqueline, ik heb het boekje net bekeken en naar aanleiding daarvan moet ik zeggen dat je een fantastische bespreking hebt geschreven. Zelf zie ik niet zoveel in het boekje behalve de mooie tekeningen, maar na jouw opmerkingen moet ik dat nog maar eens heroverwegen. Jammer dat het boekje zo dun is. Groetjes, Erik

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts