Wortels


Ah! Denkt u nu, en u wrijft zich in de handen. Een blogje over schoentjes zetten, en voedsel voor het paard van Sint. Over hoe men in Vlaanderen ook pintjes aan de goedheilig man serveert (en zo menig zatte piet op zijn geweten heeft).

Toch heeft u maar gedeeltelijk gelijk, want dit blogje gaat over andere wortels. Over de roots van theetante, ja, ja. Die komen in Sinterklaastijd namelijk weer behoorlijk opzetten. We verklaren ons nader.

Tante is namelijk Nederlands (stilte, ik begrijp het). Normaal gezien heeft ze daar niet zo’n last van. Ze doet een beetje raar op 30 april, en met kerstmis wil ze altijd tulbanden bakken. En een paar keer per jaar MOET ze een voorraad drop inslaan en ook haar tekort aan vrolijke hagelslag bijwerken.

Maar verder houdt ze zich in hoor: geen oranje voetbalfeesten bij tante, en ook haar woordenschat is ondertussen al voldoende vervlaamst om niet al te zeer in de kijker te lopen. Ze roept geen “Doei!” , zegt “microgolf” tegen de “magnetron” en serveert zelden pindasaus. (alleen blijft ze het halsstarrig hebben over “theedoeken”, maar dat begrijpt u vast). Nee, dat valt allemaal goed mee (om een Vlaamse uitdrukking te bezigen).

Alleen als de Sinterklaastijd aanbreekt, dan spelen de roots in alle hevigheid weer op. Dan wil ze gedichten schrijven, pepernoten eten, borstplaat verorberen. Dan wil ze luidop zingen en lotjes trekken. En als het even kan een surprise in elkaar knutselen. De bibliothecaris is ondertussen al mee in dit verhaal en kan na al die jaren ook heel goed dichten. En sinds een jaar of twee heeft tante ook haar kookclub bekeerd. Zo kan ze weer genieten van pakjesavonden vol letterpret, snoeperij en gluhwein: hik.

En zo is tante dus een Hollandse Vlaming, of een Vlaamse kaaskop. Want, ja, die wortels, je denkt dat je zonder kunt, maar ondertussen. Op bepaalde momenten zijn ze best wel dominant. En laat dat nu net het thema zijn in het boek dat tante deze week las.




David, de hoofdpersoon, is ervan overtuigd dat afkomst er helemaal niet toe doet. Je moet niet vragen waar iemand vandaan komt, maar waar hij naartoe wil, is zijn motto. Van een boom zijn de takken toch ook veel interessanter dan de wortels? Zij reiken tenminste naar de zon.

En dus heeft David zijn Joodse afkomst afgezworen. En ook zijn Engelse vrouw, Emma, heeft met haar roots (vooral dan haar moeder) gebroken. Zij kijken alleen vooruit en nooit achterom.

Maar dan komt hun dochter Zoë met een Pakistaanse vriend thuis. David en Emma willen hier politiek correct op reageren, maar werken zich zo vol goede bedoelingen helemaal in de nesten. Plots merken ze dat het niet zo makkelijk is om helemaal aan je roots te ontkomen. Want moeten ze nu wel of niet zeggen dat David Joods is? En hoe zat het weer met de relaties tussen de Britten en de Pakistanen? Juist door erom heen te draaien maken ze het zichzelf en hun dochter onmogelijk moeilijk

Een boek dus met een boeiende thematiek. Maar was ik er weg van? Neen. Ik denk dat er betere boeken zijn geschreven over identiteit, gespletenheid en multiculturalisme. Vooral naar het einde toe raakte tante wat vermoeid door het gefilosofeer.

En zo heeft tante alweer een week achter de rug vol matige boeken. Het lijkt een soort vloek! Of is ze zelf gewoon een beetje te moe? Duimen maar dat er volgende week beter leesvoer op haar pad komt. Anders moet ze toch haar hoop stellen op de kerstman (en dat is toch eigenlijk not done!)

Reacties

  1. Leuk hoe jouw introductie altijd langzaam toewerkt naar het boek waar je het over gaat hebben!

    Sinterklaar is zowat niet uit te leggen aan buitenlanders en daarom heb ik toen we in Engeland woonden die hele Klaas en Piet maar gelaten voor wat het was. Wat moet je ook zonder pepernoten en gevuld speculaas. Leuk dat het bij jou tóch een beetje Sinterklaas was.

    Ik heb ooit bijna een boek van Grondahl gelezen - had het uit de bieb gehaald maar had totaal geen zin om het te lezen.

    Ik hoop voor je op betere boeken - kijk eens op mijn blog of ik je kan inspireren. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Judith, jij bent steeds een bron van inspiratie hoor! Ik ga nu gewoon even voor zekerheden in plaats van experimenten!

      In Vlaanderen is Sinterklaas vooral een kindervriend, volwassenen geven elkaar geen kadotjes. Maar ik ben de traditie eiegnhandig aan het overplanten ...

      Verwijderen
  2. Theetante, naast je leuke stukjes ook nog een verrassing: je bent nederlands! Niet dat dat verder wat uitmaakt ;-)
    Het lijkt wel of je aan hetzelfde lijdt als ik: ik heb de laatste weken al menig boek opgepakt, maar alles weer na een twintigtal bladzijden weggelegd. Het is geen leesdip want ik heb wel zín om te lezen, maar meer een.....ja wat? Ik wijt het zelf ook aan een soort vermoeidheid, die ik altijd heb aan het eind van het jaar (zal wel psychologisch te verklaren zijn ergens). Ben nog steeds zoekende, net begonnen aan Sutton van J.R.Moehringer (vertaald als De Spiegelwereld van Willy Sutton). Ik moet zeggen, deze lijkt wel te gaan beklijven...
    Sterkte met je leesvoer. Je zou toch zeggen dat er ergens op al die blogs wel een tip moet staan die je weer inspireert, zoals Judith zegt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Toch ergens fijn om te horen dat ik niet de enige ben met een raar soort dip! Door alle reacties vandaag raak ik trouwens echt wel uit mijn blogdip, dus ik ga weer met veel plezier nieuwe stukjes schrijven, ik heb al plannen want de erste leesdip is voorbij.

      Verwijderen
  3. Soms heb je van die momenten waarop geen enkel boek nog goed lijkt, hé. Ik hoop dat je snel een goed boek vind.
    Misschien zijn het de donkere wintermaanden?

    Ik ben trouwens rasechte Vlaming, maar kan me wel in je inleven. Ik ben opgegroeid in een dorpje op 5 km van de Nederlandse grens (en ik ga er binnenkort opnieuw wonen) en dat heeft me opgezadeld met een lichtelijke verslaving aan zoete drop (schoolkrijtjes!), dubbelvla en pindakaas. Heerlijk gewoon.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mmmmmm, die Nederlandse toetje zijn inderdaad heerlijk. En pindakaas weet ik ook te smaken. Nog gefeliciteerd trouwens met je nieuwe huis. Leuk en spannend zo` n verhuizing. Alleen dozen metboeken kunnen wel heel zwaar zijn voor je rug, oppassen he?

      Verwijderen
  4. Wat leuk dat je Nederlandse bent! Ik ben fan van Nederland! Niet van voetbal en ook niet van Heineken, maar wel van solden voor het einde van het jaar (bye bye sperperiode), van cassis, van de Pannenkoekenbakker, van broodjes kaas-ui bij Bakker Bart, van V&D, van vla, ... Van bijna alles dus (en voornamelijk etenswaar...) :-)
    Hopelijk heb je in de toekomst meer geluk met je leesvoer!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Annelies. Ja ik laat me zo wel kennen he? Maar ik voel me een soort rare Nederland-Vlaamse mix! En met dieboekendip komt het helemaal goed. Ben net bij mijn moeder langs geweest, die een huis vol boeken heeft. Dus weer heel wat leestips ontvangen en een fijn stapeltje meer naar huis.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts