Zuster (en broeder)liefde


Tante, de bibliothecaris en de theekopjes zijn even op vakantie geweest. Naar het bos. Frisse lucht en zo. Maar rust? Mmmm. De theekopjes zijn immers individueel allersnoezigst, maar in combinatie helaas sub-optimaal. Al snel ontstaat er immers gekrakeel. En de andere is natuurlijk steeds begonnen. Bovendien willen ze graag apart van mij horen dat ik hem/haar eigenlijk de allerliefste vind (sssst niet doorvertellen). Maar dat doe ik natuurlijk niet, want moeders kunnen nu eenmaal niet kiezen.

Het één en ander paste wel bij het boek dat ik dit verlengde weekend las. Over de competitie tussen drie zussen. Voila:


Christina, Brigitta en Margarethe zijn drie meisjes met een kras op de ziel. Te vondeling gelegd, in de steek gelaten of zwaar mishandeld komen ze terecht bij “tante Ellen”. Zij luistert, kookt de heerlijkste gerechten en naait outfits naar wens. Maar zelfs haar goede zorgen kunnen de beschadigde pleegzussen niet helemaal repareren. Ze zijn immers voortdurend op zoek naar het gevoel uniek te zijn, betekenis te hebben. En dat doen ze elk op hun eigen manier: ze storten zich in een academische carrière, in een hele resem affaires met foute mannen of in de alcohol.

Maar wat ze niet weten, is dat tante Ellen zelf ook schade heeft opgelopen. Zij heeft immers haar zwaar gehandicapte dochter direct na de geboorte moeten afstaan. Een gebeurtenis die ze verder altijd heeft verzwegen. Maar Desirée leeft. Gekluisterd aan haar ziekbed besluit ze op een dag de zaak tot de bodem uit te zoeken. Wie van de pleegzussen heeft haar moeder en haar leven afgepakt? Ze zet al haar krachten in om ze zussen alsnog te confronteren met haar bestaan.

Oké, het is niet meteen een boek dat ik ter lezing voorleg aan de bibliothecaris. Mannen komen immers louter op de achtergrond voor. Maar de vrouwenlevens worden wel met veel begrip en diepgang geschetst. En zeker niet in pastelkleuren, maar met mensenkennis en levenswijsheid. Alleen het magische sausje dat het verhaal van Desirée omgeeft, kon ik iets minder smaken. Het had evengoed weg kunnen blijven, want ook zonder getover zou de problematische relatie tussen de pleegzussen tot ontploffing zijn gekomen.

Kortom: een ideaal boek voor een lang weekend. Al word je er niet heel vrolijk van, het zal me toch lang bijblijven. En toen het uit was? Toen kregen de theekopjes een extra dikke knuffel! Want, wat ben ik blij dat zij gewoon heerlijk onbekommerd kunnen opgroeien. En het gekwetter en gekibbel ? Die horen daar gewoon bij!

Reacties

  1. Net je blog ontdekt, oooh en aaah, net wat ik nodig heb!!! De bib is mijn "zen"plek ! Ik ga je volgen en dit boek wil ik zeker lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit boek staat ook nog in mijn boekenkast. Te wachten tot het gelezen wordt :)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts