Zeg toch nee, tante!


Kijk, dit is de agenda van tante. Inderdaad, nog gewoon van papier, maar met een harde kaft en een leeslintje. Zo hebben we het graag. Wat minder opvalt, is dat deze agenda propvol zit. Met afspraken dan.

Tante is immers een positief mens. Makkelijk enthousiast te krijgen. En dus zegt ze net iets te vaak volmondig “ja” als iemand iets vraagt. Om dan achteraf te beseffen: ik was beter op de rem gaan staan.

Nu kan een mens hiervoor een beroep doen op zelfhulpboeken. Liefst met pastelkleurige kaften, glimmende letters en kreten als: “Kom op voor jezelf!”, “Daar ligt de grens!”. Maar laat ons nu even met Alain de Botton aannemen dat literatuur je leven kan veranderen. Welk boek moet de immer ja-knikkende tante dan lezen? Wel, dit:


“Knielen op een bed violen” gaat over een tuinder van een niet meteen erg succesvolle kwekerij. Op een dag komt een oude vriend van hem op bezoek. Iemand die hij nooit echt graag heeft gemogen, maar die zich ontzettend opdringt. Zozeer zelfs dat de tuinder er geen verweer tegen heeft. Hij gaat steeds verder mee in de religieuze obsessies van zijn bezoeker en diens kornuiten. Hoewel het hem eigenlijk tegenstaat denkt hij voortdurend: “het zal nog wel meevallen”, “zo’n vaart zal het niet lopen”, “het is toch wel heel onbeleefd als ik nu de deur sluit?”. En omdat hij geen “nee” durft te zeggen raakt hij steeds verder verstrikt, en kan hij niet meer terug. En als hij eenmaal is meegezogen in deze parallelle logica, is het zijn vrouw, Margje, die geen grenzen trekt. En die het laat gebeuren, ook al is ze het er helemaal niet mee eens.

Een boeiend, meeslepend en bij wijlen haast deprimerend boek. Dat over mensen en hun tekortkomingen gaat, en over de gevolgen van een te meegaande houding. Over alle gemiste kansen op geluk en liefde als je niet op tijd aangeeft waar de grens ligt.




Gelukkig is het leven van tante minder dramatisch. Maar toch gaf dit boek haar zeker redenen tot introspectie. Ook als je voortdurend iedereen te vriend houdt, kan het fout aflopen! OK, dacht tante, de volgende keer zal ik hieraan denken en op tijd STOP roepen! Zodat ik ook nog eens wat energie heb voor de bibliothecaris en de theekopjes. En om meer van dit soort wel erg meeslepende boeken te lezen!

Kortom, deze hardwerkende moeder met een piekerhoofd heeft véél nood aan vakantie! Heeft u nog geneeskrachtige leestips voor haar in de aanbieding?


Reacties

  1. Ik geloof dat ik momenteel niet de aangewezen persoon ben voor de leestips, maar als ik Theetante was zou ik eerst maar gewoon JA zeggen tegen een lekkere (lange?)vakantie :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Misschien moet ik dat boek ook maar eens lezen!!!
    Maren

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Waar ik tot nu toe erg van opknapte waren de cosy mysteries van Alan Bradley. Ze klinken heel erg fout en kneuterig: misdaadromans die spelen in de jaren vijftig en die een eigenzinnig elfjarig meisje in de hoofdrol hebben, maar tot mijn eigen verbazing heb ik er erg van genoten, en volgens mij werken ze uitstekend tegen een piekerhoofd. Mijn besprekinkjes zijn hier en hier te vinden.
    Geen literaire hoogstandjes, maar volgens mij wel geneeskrachtig voor alle hardwerkenden die aan vakantie toe zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Anna. Ja, dat lijken me nu echt wel fantastische boeken! Ik was vroeger al zware fan van Agatha Christie, dus moorden in Britse landhuizen daar ben ik altijd wel voor in. Ze staan bij deze op mijn to do lijstje!

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts