Lachen, gieren, brullen (of toch bijna)


Theetante neemt elke morgen de trein naar Brussel. En omdat een mens nu eenmaal een gewoontedier is, neemt ze steevast plaats in dezelfde wagon (de eerste en dan bovenaan, wegens aangenaam vogelperspectief!)

Nu zijn er blijkbaar nog hele volksstammen die ’s ochtends de keuzemogelijkheden tot een minimum willen beperken, want tante stelt vast dat ze dagelijks ongeveer hetzelfde groepje reizigers ontmoet. Serieus volk! Met actetassen en smartphones. Met economische bijlagen en bijpassende zorgelijke blik.

En vooral: héél stillekes zo in de vroege morgen (op het occasionele gesnurk na dan). Tante slurpt dus heel voorzichtig van haar thermosje thee en slaat uiterst secuur de bladzijden van haar boek om, in de hoop geen onnodige luchttrillingen te veroorzaken.

Maar vorige week ging het helemaal mis! Tante begon eerst stilletjes te hikken. En toen te snikken. En uiteindelijk barstte ze uit in een slappe lach vanjewelste. Er was geen houden meer aan, sterker nog: er moesten zelfs zakdoeken aan te pas komen. En hoe meer ze probeerde haar lach in te houden, hou erger dat het was. Haar lach schalde door de coupé, nog nét geen echo’s veroorzakend!

Hierbij de schuldige:



Samenvatten of omschrijven is eigenlijk onbegonnen werk. Paulien is Paulien, daar komt het op neer. Een sublieme observator van menselijk gedrag en bovenal een goed luisteraar. Want, wat zeggen mensen nu eigenlijk? Waarom gebruiken ze vage uitdrukkingen als: "dan krijg ik zo'n gevoel van..." of bij wijze van bevestiging "absoluut". Waarom spreken ze over "chillen" en hoor je mensen verzuchten dat het "echt wel niet te doen was". Kijk gewoon even mee voor een impressie:



Gelukkig was de zakenman die tegenover tante zo secuur de beursberichten had zitten uitspellen, best nog meelevend. "Och mevrouw", zei hij terwijl tante de tranen wegveegde,"dat is toch beter dan een triestig boek hè?"

Toch neemt tante nu een andere coupé: voorlopig bekijkt ze het traject naar Brussel vanuit het kikvorsperspectief!

Reacties

  1. Ooh, niets ergers dan in het publieke transport hardop te lachen! Ik zet het er wel eens bij in een recensie: niet lezen in bus of trein!

    Klinkt als een erg leuk boek. Waarom ik geen van de boeken van Cornelisse gelezen heb, weet ik eigenlijk niet. Zeker doen, dus, geloof ik!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, ik kijk in het vervolg toch iets beter uit wat ik meeneem op de trein!

      Verwijderen
  2. Wat een leuk blog! Ik betwijfel of het betreffende boekje net zo amusant is :)
    Maar ik heb het klaar liggen, dus nu ga ik het zeker eens lezen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor het compliment! Leuk om te weten dat mijn schrijfsels ook gelezen worden!

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts